-امروز دومین فیلمنامه واقعی ام رو نوشتم. منظور از واقعی اینه که ... خوب یعنی به اجبار کلاس فیلمسازی و فیلمنامه نویسی و این حرفا نبوده. دوسش دارم چون فقط سه سکانسه و شاید فقط 5 دقیقه ولی کیه که بسازه..
-میدونین نقد بلند بالایی اندر باب نمایش مانیفست چو نوشتم ولی فکر کردم کی حوصله داره این همه خط رو بخونه...
-جمعه رفتم قطب راوندی برای کلاس فرانسه. کلی به خودم امیدوار شدم. با این که همین دوازده درس رو هم دوسال پیش خونده بودم از همه راحتتر حرف میزدم. البته ناگفته نماند شاسکولیت از همکلاسیهام بود نه اینکه بنده پخی باشم. (شکسته نفسی بود.)
-تصمیم گرفتم عکسهایی که شامل خانومهای خوشگلی نظیر مرلین مونرو باشه رو نذارم توی وبلاگم چون موجب گمراهی برخی وبگردها میشه. تازه دیگه کامنتامو اول چک میکنم بعد اگه لازم بود سانسور میکنم. خودمونیم سانسورچیگری توی خونمونه.
***********************************
آخ کاش این موضوع انشای امتحان نهایی پنجم رو الان بهم میدادن تا بهشون بگم که ثروت بهتره ولی چیکار کنیم که هنر دوستیم. به یادآوری همسر گرام ( غلط است گرامی درست است) بنده از همون هجده سالگی سرمو میزدی توی سینماها و سالنهای نمایش فیلم و جلوی تلویزیون ولو بودم و نمیدونم چطوری مدرک مهندسی نرم افزار رو بهم دادن ؟ و جالب اینجاست که قدرت فوق العاده ای در تحلیل طراحی دارم و برنامه نویسی هم که از اول دبیرستان توی خونم بوده. شاید به خاطر روحیه تحلیل گرم است. ولی با همه این خود خوب بینی ها یه کم به خاطر اینکه دوسالی میشه تخصصی کار نکردم میترسم برگردم سرکار خودم. نمیدونم بالاخره دوبلور میشم یا نه؟ فیلمساز چی؟ البته میخوام اولین فیلم کوتاهم رو بسازم شده با همین هندی کم موجود در منزل و با بازی خودم و فرزند هنرمندم و فیلمبرداری همسر هنرمندم. به دلداری همسرم شاید همه کاره بشم ولی راستش خودم میترسم هیچکاره بشم.
-میدونین نقد بلند بالایی اندر باب نمایش مانیفست چو نوشتم ولی فکر کردم کی حوصله داره این همه خط رو بخونه...
-جمعه رفتم قطب راوندی برای کلاس فرانسه. کلی به خودم امیدوار شدم. با این که همین دوازده درس رو هم دوسال پیش خونده بودم از همه راحتتر حرف میزدم. البته ناگفته نماند شاسکولیت از همکلاسیهام بود نه اینکه بنده پخی باشم. (شکسته نفسی بود.)
-تصمیم گرفتم عکسهایی که شامل خانومهای خوشگلی نظیر مرلین مونرو باشه رو نذارم توی وبلاگم چون موجب گمراهی برخی وبگردها میشه. تازه دیگه کامنتامو اول چک میکنم بعد اگه لازم بود سانسور میکنم. خودمونیم سانسورچیگری توی خونمونه.
***********************************
آخ کاش این موضوع انشای امتحان نهایی پنجم رو الان بهم میدادن تا بهشون بگم که ثروت بهتره ولی چیکار کنیم که هنر دوستیم. به یادآوری همسر گرام ( غلط است گرامی درست است) بنده از همون هجده سالگی سرمو میزدی توی سینماها و سالنهای نمایش فیلم و جلوی تلویزیون ولو بودم و نمیدونم چطوری مدرک مهندسی نرم افزار رو بهم دادن ؟ و جالب اینجاست که قدرت فوق العاده ای در تحلیل طراحی دارم و برنامه نویسی هم که از اول دبیرستان توی خونم بوده. شاید به خاطر روحیه تحلیل گرم است. ولی با همه این خود خوب بینی ها یه کم به خاطر اینکه دوسالی میشه تخصصی کار نکردم میترسم برگردم سرکار خودم. نمیدونم بالاخره دوبلور میشم یا نه؟ فیلمساز چی؟ البته میخوام اولین فیلم کوتاهم رو بسازم شده با همین هندی کم موجود در منزل و با بازی خودم و فرزند هنرمندم و فیلمبرداری همسر هنرمندم. به دلداری همسرم شاید همه کاره بشم ولی راستش خودم میترسم هیچکاره بشم.
۱ نظر:
سلام از بابت فرستادن فیلم تشکر می کنم شرمنده نمودید انشالا جبران کنیم
ارسال یک نظر