نمایشنامه خوانی

میدونم که خیلی از دوستام خاطرات نوجوانیشون با گوش کردن به داستان شب و دیگر نمایشنامه های رادیویی گره خورده. نمایش بدون حرکت و فقط با صدا تمرین خوبی برای یادگیری بازی برای اجرای دوبله است. جالبه که اکثر آدما ( چند روزه خیلی به این موضوع دقت کردم) درطول روز بارها نمایش رادیویی اجرا میکنن. مثلا وقتی از پشت تلفن با کسی حرف میزنن خوب دقت کنین. معمولا دارن نقشی رو بازی میکنن . یا وقتی با فاصله با کسی صحبت میکنن و طرف روبروشون نیست که حالت چهره رو ببینه. امروز من و دوتا از دوستام یه نمایشنامه ایرانی به نام "بعد از هرگز" رو باهم تمرین کردیم.میخواستم یه تیکه از تمرینمونو بذارم تا نظرات کمک کننده بدین اما هرکاری کردم نتونستم آپلود کنم.